Hayatımın tüm acımasızlıklarına karşı dik durmaya çalıştıkca ben olayların içinde haraketsiz bir şekilde kaldığımı hissediyorum.Günlerdir düşünüyorum insanlar nasıl budenli acımasız olabiliyorlar ki? İnanın bu sorunun yanıtını hala bulamadım.Bulan yada bilen varsa biri bana acıklasın LÜTFEN!İnsan etrafındakilere çok dikkat etmeli özellikle de dost bildiklerine çünkü zaman gelip de gerçek yüzlerini gördüğünde inanılmaz bir acı hissediyor o büyük sandığı aslında küçüçük kalbinde ...Ve bir anda yıkılıp kalıyorsunuz şuursuz bir şekilde yok olmazlar ,o böyle dememiştir ya da yapmaz yahu yapamazlar giyor içinizde biryere...Çünkü gerçeklerle yüzyüze geliyorsunuz ve tam o noktada tarifi imkansız olan acılar başlıyor yüreğiniz de doğal olarak da sizde yakıştıramıyorsunuz sevdiklerinize ...Ama olmuştur ,demiştir ve yapmışlardır maalesef.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder